Inspiratie

Dat Duurzame Docent worden een grote eer is, betwijfelt niemand. Welke kansen het met zich meebrengt, daar is nog wel informatie over te winnen. In deze reeks over de Duurzame Docenten van 2020, blikken we samen met de genomineerde docenten terug op hun successen, valkuilen, en nog belangrijker, wat het duurzame docentschap ze heeft gebracht. Onze tweede docent is Joanne Malotaux: docent biologie op Pantarijn, winnaar Duurzame Docent in het voortgezet onderwijs. Joanne is bekend geworden door haar vakoverstijgende leertuin waarbij ze leerlingen met levensechte situaties om leert gaan. Nu slaat ze een andere weg in en gaat ze zich inzetten voor de landbouw transitie, maar niet zonder haar ervaring als Duurzame Docent mee te nemen. 

"Het is inderdaad mooi om te merken dat het nu vrij publiekelijk bekend is dat ik Duurzame Docent ben geworden, met berichten in nationale en lokale kranten. Je wordt op een bepaalde manier serieuzer genomen."

Eerst nog even een terugblik, waar ben je het meest trots op als docent?

"De realisatie van de leertuin op het Pantarijn natuurlijk, en niet alleen de fysieke tuin. Dat het gelukt is om docenten vanuit 10 verschillende vakken mee te laten doen. We hebben dit toendertijd kunnen realiseren door een subsidie van het lerarenontwikkelfonds. Hierdoor zijn er uren vrijgemaakt voor docenten. Docenten hebben het altijd druk, dus als ze iets wil gaan ontwikkelen dan moet daar toch echt tijd voor vrij worden gekocht."

Heb je ook tegenslagen ervaren tijdens het opzetten van de leertuin en hoe pakte je die weer op?

"Ik heb bij de leertuin nooit gedacht: dit gaat nooit lukken. Maar positiviteit zit ook wel een beetje in mijn aard. Ik zorg er altijd voor om de juiste mensen erbij te halen om dingen toch voor elkaar te kunnen krijgen. Er waren wel collega’s die er in het begin niet in geloofde, het kostte teveel tijd of was te ingewikkeld. Inmiddels zijn een deel van de twijfelaars ook wel aan boord."

Hoe zet je een Leertuin op in het middelbaar onderwijs?

"Je moet klein beginnen. Nu hebben we een enorme tuin maar we zijn begonnen met een paar vierkante meter in een hoekje van het schoolplein. Daar kwamen we erachter wat werkte en wat niet werkte. Inspiratie voor je tuin is voor het middelbaar onderwijs soms nog ver te zoeken, er zijn meer voorbeelden voor bijvoorbeeld het primair onderwijs. Door mensen erbij te halen met ervaring op tuinderijen of buurttuinen, kun je die vakkennis echter makkelijk winnen. Dat is de praktische kant. Beleidsmatig moet je zoeken wat je school belangrijk vindt en op welke manier een tuin of een groene buitenruimte daar aan bij zou kunnen dragen. Gezondheid, lichaamsbeweging, samenwerking, contextrijk leren of contact met de buitenwereld, het kan allemaal in die tuin."

Voordat je werd aangemeld voor duurzame docent 2020 was je al druk bezig met duurzaamheid. Hoe heeft het winnen van Duurzame Docent in het vo je werkleven ​beïnvloed?

"Het heeft een enorme mediastorm op gang gebracht. Interview na interview en een artikel van Omroep Gelderland. Er was onwijs veel positieve aandacht voor de tuin. Ik kan me voorstellen dat dat collega’s ook heeft geholpen om de tuin serieuzer te nemen in sommige opzichten. Dat de rest van de wereld ziet wat je voor elkaar hebt gekregen.Ik krijg ook nog veel mailtjes van andere docenten naar aanleiding van fragmenten in de krant en op tv. Veel docenten van allerlei andere scholen die geïnspireerd zijn door de tuin en er zelf ook wel een op zouden willen zetten. Sowieso is al het nieuws heel fanatiek gedeeld op LinkedIn en Facebook. Ik moet daarbij wel zeggen het is een beetje een gekke tijd nu, omdat ik ga stoppen als docent. Ik ben nu ook vooral bezig met het overdragen van mijn verantwoordelijkheden en wat ik daar wel in merk is dat er wel veel waardering is voor de tuin."

Je benoemde dat je gaat stoppen als docent, heeft het winnen van de Duurzame Docent je ook verder geholpen in je carrière?

"Het is inderdaad mooi om te merken dat het nu vrij publiekelijk bekend is dat ik Duurzame Docent ben geworden, met berichten in nationale en lokale kranten. Je wordt op een bepaalde manier serieuzer genomen. Ik merk dat vooral ik in mijn nieuwe werk. Ik ben bezig met mijn vriend om de melkveehouderij van zijn ooms over te nemen en daar maken we een ecologische boerderij van, een burgerboerderij. Daarnaast werk ik op de Marke, een voormalig melkveeproefbedrijf van de Wageningen Universiteit. Dat nu een transitie maakt naar een agro-innovatie centrum voor kringloop landbouw, natuur inclusieve landbouw en klimaat robuuste landbouw. Ook hier laat ik studenten aan de slag gaan met vraagstukken in de praktijk. Vragen zoals: “Waar lopen boeren en andere agrarische ondernemers tegenaan in omschakeling en kunnen studenten daar in multidisciplinaire teamsinnovatieve oplossingen voor verzinnen.” Het laat wel zien aan mensen dat je iets hebt bereikt en dat je niet helemaal een groentje bent in het opzetten van grote dingen."

(bron: www.lerenvoormorgen.org/nieuws/duurzame-docenten-2020-waar-zijn-ze-nu-3)